Łuszczycę można leczyć

Łuszczyca to choroba, która niszczy fizycznie i psychicznie. Zaczyna się niewinnie, małą plamką na skórze. Następnie pojawiają się kolejne, zajmują coraz większą powierzchnię ciała, mają bardzo różną postać i występują w różnych częściach ciała. Często wraz z każdym otarciem przynoszą nieznośny ból. Ciężko nawet spojrzeć w lustro, kiedy nie poznaje się własnej twarzy, zajętej przez czerwone blizny. Ta choroba uważana jest za nieuleczalną – oznacza to, że można próbować leczyć tylko jej objawy, a nie przyczyny. Pacjenci stosują maści sterydowe, kremy o nieprzyjemnym zapachu i konsystencji, która zniechęca do ich stosowania na ciało.

To bardzo utrudnia życie, nie pozwala zaakceptować siebie, sprawia, że coraz ciężej walczyć z chorobą zwłaszcza, gdy leczenie nie przynosi rezultatów.

Jak powstaje łuszczyca?

Łuszczyca uznawana jest za chorobę autoimmunizacyjną (z autoagresji), ma podłoże genetyczne ale istnieją również czynniki środowiskowe, które sprzyjają jej rozwojowi. Choroba ta należy do najczęściej występujących schorzeń dermatologicznych, dotyka 2-4% populacji. Ocenia się, że łuszczyca dotyczy 16 osób na 1000.

Wśród wielu czynników prowadzących do powstania choroby należą czynniki immunologiczne – nieprawidłowe funkcjonowanie limfocytów T i wydzielanych przez nie, cytokin. Prowadzi to do powstania rozległej reakcji alergicznej. Sytuację pogarsza rozległe zatoksynienie organizmu, spowodowane spożywaniem wysoko przetworzonego jedzenia, zanieczyszczeniami wody i powietrza. Coraz częściej mówi się o łuszczycy jako przewlekłej chorobie cywilizacyjnej.

Jakie są objawy łuszczycy?

Mimo że łuszczyca rzadko zagraża życiu pacjenta, znacząco wpływa na wiele aspektów życia codziennego. Charakterystycznymi objawami są swędząca łuszcząca się skóra i rozlane, zaczerwienione plamy na łokciach, kolanach, skórze głowy, plecach itd.

Upośledzenie jakości życia związane z tą chorobą jest porównywalne z obniżeniem jakości życia w przypadku wielu ciężkich schorzeń. Łuszczyca jest także przyczyną poważnych problemów psychologicznych i psychosocjologicznych, związanych z reakcją otoczenia na nieprzyjemnie wyglądającą skórę. Powoduje to często daleko idącą modyfikację życia towarzyskiego i ograniczenie aktywności związanej ze sportem i rekreacją. Łuszczyca wpływa negatywnie na relacje z rówieśnikami w wieku szkolnym oraz na relacje w miejscu pracy w wieku dojrzałym. Dodatkowo przerzuty w obrębie stawów prowadzą do różnego stopnia kalectwa. Z tego względu wciąż istnieje konieczność poszukiwania nowych, skutecznych i bezpiecznych opcji terapeutycznych dla pacjentów chorujących na łuszczycę.

Tradycyjne metody leczenia

Preparaty stosowane w leczeniu łuszczycy jeżeli są skuteczne, to zazwyczaj na bardzo krótki okres. Leczenie miejscowe (maści, żele), przez większość pacjentów określane jest jako czasochłonne i kłopotliwe, zwłaszcza gdy zmiany chorobowe obejmują dużą powierzchnię ciała. Leczenie ogólne metotreksatem, cyklosporyną czy retinoidami nie zawsze jest możliwe i niejednokrotnie wiąże się z występowaniem poważnych działań niepożądanych¹. Silne leki sterydowe powodują miejscowe oparzenia, a nawet działanie karcynogenne. Stosowanie naświetlań zawsze prowadzi do destrukcyjnych zmian skóry, powodująć w dłuższym okresie szereg poważnych efektów ubocznych. Jaki jest więc sens leczenia jednej choroby, kiedy jednocześnie zwiększamy podatność na występowanie innej np. nowotworu?

Leczyć objawy czy przyczynę ?

Na szczęście wiemy już, że łuszczyca to zaburzenie układu immunologicznego, które prowadzi do pojawienia się przewlekłego stanu zapalnego w różnych narządach, a głównie na skórze. TNF-alfa, czyli czynnik martwicy nowotworów – a to cytokina mająca kluczową rolę w patogenezie łuszczycy. Ma działanie plejotropowe, pobudza wytwarzanie innych cytokin prozapalnych (IL-1, IL-6) oraz czynników pobudzających tworzenie naczyń krwionośnych (VEGF), przyciąga w miejsce zapalenia komórki efektorowe (limfocyty T, neutrofile, monocyty), pobudza fagocytozę i produkcję wolnych rodników². Nie ulega wątpliwości, że mechanizmy zapalne, alergiczne i immunologiczne odgrywają kluczową rolę w powstaniu i rozwoju łuszczycy. Dodatkowo, czynniki takie jak predyspozycje genetyczne, urazy, infekcje, palenie tytoniu, niewłaściwa dieta, picie alkoholu, stres i inne choroby towarzyszące, potęgują prawdopodobieństwo wystąpienia choroby. Jeżeli okazałoby się, że możliwe jest leczenie przyczynowe, byłaby to najlepsza opcja.

Zaufaj Medycynie Funkcjonalnej

Dziesięcioletnie doświadczenia w leczeniu łuszczycy czynnikami personalizowanej medycyny stylu życia przyniosły obiecujące rezultaty. Zupełnie nowa gałąź medycyny, która rozwinęła się dzięki dostępnym w ostatnich latach badaniom naukowym, pozwoliła leczyć skutecznie choroby, które uważane są za przewlekłe i wręcz nieuleczalne. Ponieważ proces leczenia koncentruje się na przywróceniu prawidłowego funkcjonowania podstawowych układów funkcjonalnych organizmu człowieka, nazwano ją medycyną funkcjonalną. Proponuje ona Terapię Fenotypową, czyli dostosowaną do unikalnego fenotypu (unikalny dla danej jednostki zespół cech osobniczych) pacjenta, której kluczowym elementem jest podejmowanie szeregu działań nakierowanych na wyeliminowanie przewlekłego stanu zapalnego w organizmie. Koncentruje się ona na zapewnieniu wszystkim komórkom organizmu odpowiedniej podaży substancji odżywczych – białek, węglowodanów, tłuszczy, mikroelementów oraz witamin. Usprawnienie metabolizmu komórkowego wymaga odpowiednich ilości życiodajnego tlenu. Ponadto należy zadbać o efektywną ewakuację toksycznych produktów komórkowej przemiany materii. Terapia składa się z 3 komponentów:

1. Ponieważ najważniejsze jest właściwe odżywienie komórek, trzeba zadbać aby nie dostarczać w pożywieniu substancji wywołujących reakcje zapalne. W tym celu niezbędna jest diagnostyka nietolerancji pokarmowych z wykorzystaniem testów diagnostycznych o odpowiednio wysokiej czułości.
2. Postępowania zabiegowego, którego zadaniem jest przywrócenie witalności komórek i zbudowanych z nich narządów w poprzez lepsze ukrwienie i dotlenienie.
3. Postępowania żywieniowego, które zapewni odppowienią ilość niezbędnych substancji odżywczych i składników mineralnych.

Zaawansowana diagnostyka, czyli co mi szkodzi ?

Rozległe reakcje zapalne, jeżeli nie ma innych przyczyn o podłożu wirusowym, czy bakteryjnym, są najczęściej związane z niepożądanymi, opóźnionymi reakcjami organizmu na pokarm (nietolerancje pokarmowe). Brak natychmiastowych objawów takich jak dolegliwości trawienne, wysypka, obrzęk sprawia, że nie zdajemy sobie sprawy z istnienia produktów, które źle na nas wpływają. Z tego powodu nieustannie spożywamy produkty, o których nawet nie wiemy, że są dla nas szkodliwe. Nieustannie pobudzamy układ immunologiczny do działania, wywołując powstawanie coraz to nowych, niezwykle groźnych kompleksów ilmmunologicznych. Dlatego tak ważne jest zidentyfikowanie wszystkich produktów wywołujących taką ukrytą reakcję i natychmiastowe usunięcie ich z codziennej diety. Test na opóźnioną alergię pokarmową pozwoli na ustalenie, czy organizm nie wykazuje ukrytej reakcji alergicznej na któryś z 201 składników spożywczych i dodatków chemicznych do żywności. Badanie genetyczne pozwoli lepiej dopasować sposób odżywiania i zidentyfikować zapotrzebowanie na suplementy diety.Postępowanie zabiegowe – detoksykacja i rehabilitacja komórkowa

Postępowanie zabiegowe ma na celu usprawnienie szlaków metabolicznych doprowadzających do komórek tlen i substancje odżywcze oraz usprawnienie procesów odprowadzania metabolitów, a zatem przeciwdziałanie intoksykacji organizmu. Odżywione, dotlenione, oczyszczanie i zregenerowane tkanki decydują o poprawie kondycji narządów, pozwalając na odbudowę naturalnych mechanizmów obronnych, i przywracając ogólną równowagę ustroju.

Jednym ze skuteczniejszych zabiegów jest tlenoterapia hiperbaryczna. Jest to nowoczesna metoda terapeutyczna wykorzystująca 100% tlen podawany w warunkach podwyższonego ciśnienia. Działa ona skutecznie na fibroblasty, które produkują kolagen, elastynę, przyczynia się do regeneracji nabłonka, likwiduje stany zapalne, stymuluje proces detoksykacji.

Procesy zabiegowe obejmują także zabiegi wspomagające procesy oczyszczania narządów odpowiedzialnych za detoksykację organizmu takich jak wątroba i nerki. Warto zwrócić uwagę na zabieg hydrokolonoterapii (płukanie jelita grubego), który mimo że nie jest popularny wśród lekarzy medycyny konwencjonalnej, okazał się być zabiegiem przynoszącym wiele korzyści przy bardzo znikomym odsetku możliwych działań niepożądanych.

Postępowanie żywieniowe, czyli dieta dopasowana do DNA i fenotypu

Każdy z nas jest inny. Właśnie dlatego nie wystarczy stosować się do ogólnie przyjętych norm czy cudownych diet, które obiecują poprawę zdrowia i wzmocnienie sił witalnych dla wszystkich. Od kiedy dysponujemy juz odpowiednimi narzędziami, dieta osoby cierpiącej na choroby z autoagresji, w tym choroby skóry takie jak łuszczyca, czy AZS (atopowe zapalenie skóry), powinna być oparta o produkty, które nie wywołują nietolerancji pokarmowej, W przeciwnym razie, będziemy codziennie spożywać produkty, które stymulują powstawanie niebezpiecznych kompleksów immunologicznych i wolnych rodników, które mają destrukcyjny wpływ na wiele elementów ustroju.

Najważniejsze jest to, by pacjent nie został sam z listą szkodliwych produktów. Specjaliści pomagają w ustaleniu konkretnego planu posiłków, odnalezieniu zamienników ulubionych potraw, tak aby dieta była jak najkorzystniejsza dla zdrowia. Ważne jest także odpowiednie komponowanie i przygotowywanie posiłków, aby zapewnić jak najwięcej korzyści organizmowi.

Po co czekać?

Łuszczyca to choroba, która z tygodnia na tydzień staje się coraz bardziej męcząca i niszcząca. Objawy nie ustąpią same z siebie, a ich łagodzenie to nie to samo co pokonanie choroby. Dziesięcioletnie doświadczenia pokazały, że jeżeli uda sie zlikwidować zapalne podłoże jej powstawania, można skutecznie pozbyć się objawów, bez nawrotów choroby. Można odzyskać normalne życie nawet po wielu latach istnienia choroby, więc warto zaufać nowoczesnej terapii, która jest skuteczna i rzeczywiście przynosi rezultaty.

¹ – Greaves M.W., Weinstein G.D.: Treatment of psoriasis
² – Rola TNF-a w patogenezie łuszczycy Anna Szewczyk, Wojciech Bienias